บทที่ 46

“พวกเธอ...” ลูซี่จำพวกเขาไม่ได้ในตอนแรก แต่เมื่อเห็นโรเดอริกชะโงกหน้าออกมาจากหลังโล่ ดวงตาของเธอก็เบิกกว้าง “มาทำอะไรกันที่นี่ มีคนตั้งมากมายจ้องจะเอาสายรัดข้อมือของพวกเธอนะ! รีบไปหาที่ซ่อนเร็วเข้า!”

เธอมองไปรอบๆ อย่างร้อนรนแล้วชี้ไป “ไปทางนั้นสิ มีลิฟต์ขนของที่ปกติมีแต่ยามใช้ บางทีอาจจะปลอดภัยกว่า...